Annemarie werkt in de zorg en beleeft dagelijks van alles. In een draadje op X deelt ze een aantal bijzondere momenten met de bewoners.
1. Annemarie neemt ons mee.
Het was weer een geweldig mooie dag op m'n werk. De gemiddelde leeftijd van de bewoners op mijn afdeling is 92 jaar en ik kan echt inténs genieten van de interactie met hen. Neem jullie even mee... 👇
2. Lekker eerlijk.
7.06 uur: "Goedemórgen!", roep ik bij binnenkomst. Van achter de badkamerdeur komt het: "Joehoe, 'k ben hie-ier! Leg m'n pille mar op tafel. 'k Zit te poepe!!" 😅
3. Wat schattig.
8.10 uur: "Noem me maar gewoon Ome Kees", zegt nieuwe bewoner. "Dat ge-meneer vind ik altijd zo naar..." Het voelt wat onwennig maar nog geen uur later hoor ik het mezelf zeggen: "Goed drinken hoor Ome Kees!" Hij: Komt goed hoor meissie..." Zo vertrouwd! Het raakt me.
4. Zo maak je wat mee op een dag.
9.45 uur: "Ik verlang naar de dood Annemarie. Ik ben het leven moe. Het is mooi geweest..." Een luisterend oor. Begrip. Empathie. Mijn hand op de zijne...
5. Prachtig!
11.10 uur: "Ohhh, wat ben ik dáár blij mee! Hartelijk bedankt hoor zuster!", zegt bewoonster nadat ik haar ipad aan de praat heb gekregen zodat ze de rouwdienst van een goede kennis kan volgen. Een kleine hulpvraag met een antwoord van grote waarde...
6. Mooie verhalen.
11.35 uur: "Je bent net zo'n moeder overste, jij. Hou 'ie dat jonge grut wel in 't gareel?" Dan, ineens serieus: "Doe je dit werk al 28 jaar? Hoe hou je 't vol!" Als ik antwoord dat ik het volhoud omdat ik het werk met mijn hárt doe knikt ze begrijpend. "Ja, dat is het..."
7. Ieder z'n eigen verhaal.
12.30 uur: "Ik heb de indruk dat u niet heel tevreden bent. Mag ik vragen of dat juist is?", vraag ik bewoner. Hij beaamt het. Een lang gesprek volgt. Én eindigt weer, zonder oplossing of plan ter verbetering. Onbevredigend...
8. Daar doe je het voor.
14.00 uur: "Als jij er bent is 't nooit saai hè! Opgewekt mens ben je toch. Ik word altijd blij als ik 's morgens vroeg de gang op stap en je naam weer op 't bord zie staan..." Dit soort complimenten spaar ik tegenwoordig... 🤪
9. Droevig.
14.35 uur: "We zijn 53 jaar getrouwd Annemarie. We hebben elkaar nog en toch zijn we gedwongen gescheiden..." Ze huilt. Zij bij ons, haar man thuis. Het kon niet anders. Later: "Weet je hoeveel het voor me betekent dat je even m'n verhaal aan wilde horen!?"
10. En zo eindigt de dag toch prachtig.
15.05 uur: "Wat? Kom je pas donderdag wéér? Oh kind, hoe mot het nou de komende dagen? Ik ga je wel misse hor. Kom hier, dan krijg je een hand..." -> Blijft maar zwengelen, totdat ik zeg: "Ja ja, hallo, er komt geen water uit hoor..." 😁
11. Prachtige verhalen!
En zo waren er nog véél meer van dit soort momenten. Ja, het is continue 'aan' staan, van zeven tot half vier. Maar ze geven kleur aan mijn dag, zorgen ervoor dat ik van betekenis kan zijn en dat ik zingeving ervaar. Mooi en dankbaar werk, nog steeds! ❤️ #ouderenzorg
