Peter Buurman is een bijzondere twitteraar
Dat is iedereen natuurlijk, maar Peter is speciaal. Om hem te waarderen moet je hem vooral leren kennen op Twitter. Zijn humor is soms zo droog dat het lijkt alsof hij het meent. En eigenlijk is dat ook gewoon zo. Hij noemt zichzelf net als iedereen, gewoon een verloren ziel in een eindeloze struikeling op zoek naar de verdovende illusie van voldoening. Hij twittert het lekkerst als zijn hoofd leeg is en hij zijn handen vol heeft aan allemaal dingen die hij zou moeten doen maar niet doet. Naast twitteren schrijft hij voor De Speld en voor #BOOS. Hiervoor schreef hij voor Zondag met Lubach.
Hij is open en eerlijk.
Ik moet nog even werken aan de formulering maar dit is ongeveer wat ik in gedachte had voor mijn volgende tweet. pic.twitter.com/Qe7sqsk4q9
— Peter Buurman (@Buurtvader) May 25, 2016
En probeert mensen gerust te stellen als ze het even zwaar inzien.
Zo erg is het nou ook weer niet. pic.twitter.com/gfYiX6xdUo
— Peter Buurman (@Buurtvader) September 25, 2016
Buurman is kritisch naar de media.
Op Facebook wordt het steeds lastiger om landelijke nieuwsmedia en bijvoorbeeld mijn buurvrouw uit elkaar te houden. pic.twitter.com/ft3ZWICPAX
— Peter Buurman (@Buurtvader) December 28, 2016
En vermaakt zich prima in de rij van de Appie.
Hier dacht iemand, een meter voor de kassa: 'Nee fuck die paprika ik neem toch hondenvoer.' pic.twitter.com/WDbaDQQiMB
— Peter Buurman (@Buurtvader) October 19, 2016
Hij maakt zich soms druk over kleine dingen.
Ik heb de webcam van mijn laptop niet afgeplakt. Ooit komen de hackers met een compilatie van alle momenten dat ik in mijn neus peuter.
— Peter Buurman (@Buurtvader) December 30, 2016
En ook over de wat grotere.
Ik zat net twee uur naast een man die klonk alsof hij stervende was. En dat is natuurlijk ook zo, dat zijn wij allemaal, maar niet zo luid.
— Peter Buurman (@Buurtvader) August 1, 2016
Schrijven is zijn passie.
Voor de rest is alles hetzelfde. Alleen de Aarde heet dus Niels. Enfin, misschien is het toch geen hele novelle waard maar gewoon een tweet.
— Peter Buurman (@Buurtvader) December 21, 2016
En hij schrijft prachtige verhalen met een verrassend einde.
M'n printer was stuk, dus ik bel de klantenservice, zegt die man: “Roep je zoon, je enige, van wie je zoveel houdt, Isaak, en ga…" (1/2)
— Peter Buurman (@Buurtvader) January 6, 2017
"…hem naar het gebied waarin Moria ligt. Daar moet je hem offeren op een berg die ik je wijzen zal." (2/2)
— Peter Buurman (@Buurtvader) January 6, 2017
Dus ik offer mijn zoon, die ik zo liefheb, doet die printer 't nog steeds niet. Zegt die man: "O misschien zijn 't toch de drivers." (3/2)
— Peter Buurman (@Buurtvader) January 6, 2017
Tot slot, even jullie begrip. Het is namelijk niet altijd makkelijk om Peter Buurman te zijn.
— Peter Buurman (@Buurtvader) September 26, 2016
